W "Fabryce Absolutu" można zobaczyć dystopijną fantastykę, odważną satyrę, komentarz polityczny; dosłownie czytana, mówi zaś, że Karburatory wcale nie wytwarzają Boga, lecz produkt unicestwianej materii, byt, którego modusem pozostaje niebycie. To, co zostaje sfabrykowane, to nieistnienie „w stanie chemicznie czystym”.
Burzliwie upłynęło życie Fiodora Dostojewskiego. Bez wątpienia ten przenikliwy rosyjski prozaik mógłby o sobie powiedzieć słowami Fausta: „Dwie dusze we mnie żyją w wiecznym sporze”.
Trudno znaleźć lepsze źródło wiedzy o człowieku od bogatych w znaczenia opowieści mitycznych. Weźmy dla przykładu inspirujący artystów i filozofów, tragiczny, a zarazem wyjątkowo sugestywny, cykl tebański.