Czy zło jest dziedziczne? Wokół powieści Idy Linde „Mama mordercy”
Główna bohaterka powieści Idy Linde ma na imię Henrietta i nie mówi za wiele o własnej przeszłości. Dlatego gdy pewnego dnia wracała ze szkoły i zobaczyła na drodze rannego lisa, przebiegła przez jezdnię i zepchnęła go na pobocze. Wydawało jej się, że tym czynem uratowała mu życie, ale zwierzę nadal się nie ruszało. Nie rozumiała, dlaczego jej „odważne” działanie okazało się nieskuteczne. Z poczucia bezradności podeszła do lisa i skręciła mu kark. Peaky Fookin’ Blinders
Mogło się wydawać, że epoka seriali-tasiemców słusznie odeszła w niepamięć. Nie tym razem, boomers. Zapowiadało się intensywnie, treściwie i smaczno-estetycznie. Ale z tego, na co się zanosiło, do chwili obecnej nie zmieniła się tylko estetyka. Dynamit i język. Co przywłaszczyli sobie Angolczycy?
Czy można tworzyć literaturę autentycznie afrykańską w języku nieafrykańskim? Ondjaki udowadnia, że można — nawet jeśli chodzi o język kolonizatora. W tym szczególnym przypadku to, co kiedyś było narzucone siłą jako obcy element, ma szansę stać się narzędziem służącym do wyrażania własnej tożsamości. Taką szansę — w potyczce z portugalskim —wykorzystała Angola. Ojcowizna. „Mowa ptaków” Xawerego Żuławskiego
„Kosmos” Andrzeja Żuławskiego, który miał swoją polską premierę kilka miesięcy przed śmiercią autora, przez wielu był uznany za doskonale przemyślane pożegnanie reżysera z kinem. „Mowa ptaków” pokazała, że plan artysty na rozstanie z widownią był dużo ciekawszy. Przekazanie synowi, Xaweremu, scenariusza do filmu, jako pewnego rodzaju testamentu, to kontynuacja tradycji rodu Żuławskich, w którym synowie adaptują dzieła swoich ojców.