Mnożyć konteksty. Wywiad z dr Agatą Sikorą
„Ja zresztą używam mojego doświadczenia o tyle, o ile mi to pomaga w zobrazowaniu czegoś czy w zmierzeniu się z kategoriami, które opisuję na poziomie meta. Specjalnie zaczynam książkę od grzecznej kulturoznawczej analizy. Mówię: »Umiem grać w grę, w której udajesz bezcielesnego ducha, unoszącego się ponad wodami empirii. Ale zobaczcie, jak to wygląda naprawdę«. To pokazanie na własnym przykładzie, co się dzieje w dyskursie. To jest konstrukcja i bawi mnie to, że została odebrana w kategorii szczerości doświadczenia”. Istotność świętości, czyli Milana Kundery pożegnanie/a z Europą Środkową
Milan Kundera powrócił z rzekomo ostatnią powieścią w swojej karierze, "Świętem nieistotności". Fabuła, czy też okoliczności powstania owej książeczki nie będą przedmiotem poniższego szkicu. Są one nieistotne. „We are not amused”. Krytyka manifestów humanistycznych
Zgadzamy się z Rorty'm, że nie istnieje jedna prawda, że nastąpił pluralizm i że nie pozostaje nam nic innego, tylko przekonywać się nawzajem. Ale czym tak właściwie jest perswazja? Albo inaczej: czym może być perswazja? Jeśli spojrzeć na aktualny rynek humanistyczny, wyraźnie widać, że przejawia się ona głównie w pisaniu manifestów. Koniec idealnego detektywa. „Długie pożegnanie” Raymonda Chandlera
Raymond Chandler nie był prymitywistą piszącym bez znajomości rzemiosła – ukończył filologię klasyczną na angielskim Dulwich College. Miał więc obycie z materią literacką, jednak bardziej klasyczne, niż współczesne.