„Jul”, czyli Wielka Emigracja dla każdego
W lipcu roku 1845 przez Paryż przetoczyła się fala makabrycznych zbrodni, w tajemniczy sposób wciąż sprowadzających podejrzenia na środowisko polskich emigrantów. Francuska policja, do której obowiązków należało zaprowadzenie porządku w mieście, rosyjska ambasada, która miała interes w kontrolowaniu środowiska paryskich Polaków, oraz sami emigranci, którzy po pierwsze, w ofiarach mieli przyjaciół, a po drugie, chcieli odsunąć od siebie podejrzenia – wszyscy zaangażowali się w poszukiwanie tajemniczego mordercy, wyraźnie działającego zgodnie z jakimś zagadkowym, ale konsekwentnym planem.
Kilka słów o literackiej Nagrodzie Nobla
Sporządzając swój słynny testament (podpisany na rok przed śmiercią, 27 listopada 1895 roku), Alfred Nobel postanowił, że większość jego majątku ma zostać wpłacona na fundusz, a następnie zainwestowana w papiery wartościowe. Przychody uzyskane w ten sposób będą „corocznie przyznawane w formie nagrody osobom, których działalność w minionym roku przyniosła ludzkości największe korzyści”.
Warszawa da się lubić
Dobra powieść powinna wciągać. Nie jest to warunek jedyny, nie jest to nawet warunek najważniejszy, ale też nie można o nim zapominać. Biorąc do ręki powieść, mam nadzieję wyrwać się na chwilę ze swojego miejsca i czasu, ze swojej tutaj i teraz egzystencji, i oczekuję, że autor porwie mnie z fotela i wciągnie do swojego świata.
„Poważny człowiek”
Już Nietzsche zauważył, że „Gott ist tot”. „Bóg umarł”, a raczej: „Bóg jest martwy”. Pytanie, czy Bóg rzeczywiście umarł, jest jednym z podstawowych zagadnień ostatniego filmu braci Coenów, "Poważnego człowieka". Głównym bohaterem filmu jest profesor fizyki Larry Gopnik – Żyd, na którego spada nieszczęście za nieszczęściem. Można – jak chcą niektórzy – widzieć w nim współczesnego Hioba (współczesność nigdy nie dorówna temu, co było), ale lepiej dostrzec w nim zwykłego człowieka, zagubionego w życiu everymana.